برای اشتراک در همین سایت، کانال گاه فرست و کانال آهستگیْ لطفا کلیک کنید.
برای دانلود کتابها لطفا همینجا را کلیک کنید.
نافرمانی مدنی مقالهای است طولانی و کلاسیک در اندیشه و فلسفهی سیاسی. در عینحال شرحی است بر علتِ اعتراض اخلاقی، سیاسی و عملیِ نویسنده به بیعدالتی در جامعهی قرن نوزدهِ آمریکا. شکلِ آن خودداری از رعایت یک یا چند قانون رسمیِ مشخص یا نپرداختن مالیات و جریمه، بیشتر به دلیلِ اعتراض اخلاقی یا سیاسیِ بیخشونت بود تا به این ترتیب قدرت رسمیِ مستقر را که کژ رفته است مجبور به راست شدن کند. اما بهتر است دلایل را از زبان خودش شنید.
این نظریهی او که “بهترین دولتْ دولتی است که کمترین فرمان را بدهد و از آن بهتر، دولتی است که اصلا فرمان ندهد” امروزه سرمشقی است برای نظریهی کوچکسازیِ ادعایی دولتها و نیز کنشگرانی که صمیمانه میکوشند تا نظریهی دولت-ملت را به چالش بکشند و جایگزینی برای آن پیدا کنند.
کتاب بهقلم ثورو، شاعر، طبیعیدان و فیلسوف سیاسیِ قرن نوزده آمریکا است که شاگرد و همدم و منتقد امرسون، مقالهنویس و فیلسوف بزرگ است، کسی که او را چنین وصف کرد: “ثورو تنها انسان آزادِ شهرش بود.”
نوشتهی حاضر فقط گزارش نیست، بلکه هم دعوت به کنش و هم درگیر کردن خواننده با پرسشهایی است بس اخلاقی و همیشگی. آنچنانکه گاندی تدریس این کتاب را برای آموزش عمومیِ مدارس بسیار لازم میدید.
ثورو تاثیرات زیادی بر متفکرانی چون تولستوی، اِما گلدمن، موری بوکچین، مهاتما گاندی، مارتین لوتر کینگ، والت ویتمن، سینکلر لوئیس، ارنست همینگوی، جرج برنارد شاو، آپتون سینکلر، بیاف سینکلر، جان زِرزِن و … داشته است.
او قلمی دارد همانند سعدیِ ما و از حسنِ اتفاق یکی از شاخصترین تحسینکنندگانِ سعدی در غرب است که صریحا خود را خویشاوند فکری او میداند. او شاعری است که با سادهزیستی، مبارزه با مصرفگرایی، و با تامل در طبیعت و هستی توانست زیستن را همچون شعری بسراید و نیز شعر زیستن را زندگی کند!
کتاب در عینِ کلاسیک بودن، لذت بخش و قابل درک برای عموم خوانندگان است.
نشر قطره : تهران، ۳-۸۸۹۷۳۳۵۱