بشر بعنوان عنصری گروه-زیست، ناچار از بده-بستان است. این بده-بستانها همواره بوده و خواهند بود. اشاره به نمونههایی از این ارتباطات در زمینه ی بنیادیترین برساخت بشر یعنی زبان، اشاره به برتری یک قوم بر دیگری نخواهد بود، اما میتواند کمکی باشد به فهم و درک حرکت فرهنگ و فنّآوری از یک سو به سویی دیگر در پهنهی جغرافیا و درازای تاریخ، در لحظه ای از زمان و سپس از سویی به سویههای دیگر در لحظه ای دیگر.
در لینک زیر با نمونههایی بسیار پر معنی و آموزنده از این بده-بستانها در عرصهی زبان فارسی آشنا میشویم:
امّا، نظر شما چیست؟
از نظرهایتان استقبال میشود و امکان نشر در همین جا برایشان وجود دارد.