میراث مشترک بشری

بشر بعنوان عنصری گروه-زیست، ناچار از بده-بستان است. این بده-بستان‌ها همواره بوده و خواهند بود. اشاره به نمونه‌هایی از این ارتباطات در زمینه ی بنیادی‌ترین برساخت بشر یعنی زبان، اشاره به برتری یک قوم بر دیگری نخواهد بود، اما می‌تواند کمکی باشد به فهم و درک حرکت فرهنگ و فنّآوری از یک سو به سویی دیگر در پهنه‌ی جغرافیا و درازای تاریخ، در لحظه ای از زمان و سپس از سویی به سویه‌های دیگر در لحظه ای دیگر.
در لینک زیر با نمونه‌هایی بسیار پر معنی و آموزنده از این بده-بستان‌ها در عرصه‌ی زبان فارسی آشنا می‌شویم:

  میراث مشترک بشری

امّا، نظر شما چیست؟

از نظرهایتان استقبال می‌شود و امکان نشر در همین جا برایشان وجود دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.