این روزها (۱۴۰۳)، شاید حدود ۱۳ سالی باشد که از تولدِ اولین پادکست (وب‌آوا، پادپخش) فارسی می‌گذرد. در طیِ ۳ سالی که نگارنده از این منبع رسانه‌ای استفاده کرده است چیزهای زیادی از آن‌ها یاد گرفته و ایراداتی اساسی هم در آن‌ها دیده.
در یادداشتِ حاضر تلاش می‌شود به نکات زیر اشاره‌ای کوتاه بشود:
– سیر ظهور بعضی رسانه‌های مدرن
– پادکست و نقاط قوت و ضعف آن
– ظرفیت آموزشی پادکست‌ها
– معرفی پادکست‌های فارسی
– نگاهی اولیه به بعضی نقاط ضعف پادکست‌های فارسی
– نقش پادکست‌ها درتغییر و تحولِ فردی-جمعی در سطح ملی
این یادداشت به‌منظور معرفی و گشایشِ راه‌های نو برای برون‌شُد از کاستی‌ها و انسدادهایی مطرح می‌شود که بر روی رفتار فردی و جمعی ما تاکنون اثر‌گذار بوده‌اند و تا زمانی که این گره‌ها به‌کمکِ پرورش و آموزشِ سراسری و تمرین فردی و جمعی باز نشوند آرامش و آزادی و آبادی و رضایتِ خاطرِ فردِ ایرانیِ رشدنیافته اتفاق‌هایی ناشدنی خواهند ماند.
